Σε συνέχεια των παρεμβάσεων για την ακρίβεια, το Σάββατο 17/06 πραγματοποιήθηκε δράση συλλογικής αυτομείωσης των τιμών κατά 20% στο supermarket Μασούτης στην περιοχή της πλατείας Κολιάτσου.
Για την ακρίβεια στα σούπερ μάρκετ φταίνε τα αφεντικά τους που ανεβάζουν τις τιμές και το κράτος που τους κάνει πλάτες.
Να διεκδικήσουμε παντού συλλογική αυτομείωση των τιμών. Δεν υπάρχει άλλος δρόμος για την ικανοποίηση των αναγκών μας.
Ομάδες ενάντια στην ακρίβεια
(ακολουθεί το κείμενο της συλλογικότητας re/traverse)
Δεν θέλουμε το καλάθι θέλουμε όλο το σούπερ μαρκετ
Οι ζωές μας τα τελευταία 10 -και βάλε- χρόνια καθορίζονται από αλεπάλληλες κρίσεις. Από τα μνημόνια, στα λοκντάουν/Covid-19, μέχρι τη σημερινή κρίση ενέργειας/ακρίβειας, ακούμε να μας λένε διαρκώς πως κάποιο «φυσικό φαινόμενο» ευθύνεται για τα δεινά μας. Το ελληνικό κράτος και το ντόπιο κεφάλαιο δεν διστάζουν να μας κουνάνε το δάχτυλο, καλώντας μας να «θυσιάσουμε κάτι ακόμα». Την ίδια στιγμή που, μπροστά στα μάτια μας, τα αφεντικά συνεχίζουν να μετράνε τα αυξανόμενα κέρδη τους.
Τα σούπερ μάρκετ, ήδη απ’ την περίοδο της πανδημίας που μονοπώλησαν τις ανάγκες μας, έχουν μπει στο «απυρόβλητο» για την ακρίβεια, αορατοποιώντας ταυτόχρονα και τη στυγνή εκμετάλλευση των εργαζομένων τους. Η αύξηση των κερδών τους κατά την περίοδο 2020-22 υπολογίζεται στα 2 δις, ενώ από τότε μέχρι σήμερα έχουν αξιοποιήσει την πληθωριστική κρίση για να δικαιολογήσουν την άνοδο των τιμών, πάνω στην οποία στηρίζεται και η χρόνια αισχροκέρδεια τους. Δεν είναι η πρώτη φορά που ερχόμαστε αντιμέτωπες/οι/α με ακριβά προϊόντα, αλλά πλέον όλο και πιο συχνά και σταθερά ο μισθός μας τελειώνει πριν το τέλος του μήνα. Το έχουμε μάθει λοιπόν πολύ καλά: η άνοδος των τιμών σημαίνει έμμεση μείωση του μισθού μας.
Κρυβόμενοι πίσω από τον πληθωρισμό και τον πόλεμο, κράτος και αφεντικά συντονίζουν από καλύτερες θέσεις την αναδιάρθρωση της οικονομίας, τη φτωχοποίηση μας. Όχι μόνο μετακυλίεται το κόστος κάθε κρίσης σε εμάς, αλλά και καλούμαστε καθημερινά να αποφασίζουμε τι είναι αυτό που θεωρούμε πως είναι «βασική μας ανάγκη» και τι είναι «περιττό». Την ίδια στιγμή, οι λύσεις που μας παρέχονται από το κράτος, προωθούν ακόμη περισσότερο τον έλεγχο και την εξατομίκευσή μας (ψηφιακά passes, και vouchers που αντικαθιστούν παραδοσιακά προνοιακά επιδόματα) και την υποτίμηση των ζωών μας, καθώς ο βασικός μισθός αυτομάτως μετατρέπεται σε ένα επίδομα ικανοποίησης βασικής αναπαραγωγής, κι εμείς φορτωνόμαστε ενοχές που πολλές από τις σύγχρονες ανάγκες μας, όπως αυτές που εντάσσονται στη σφαίρα της ατομικής φροντίδας/ευεξίας μένουν ακάλυπτες.
Σήμερα, Σάββατο 17/6, ως συνέχεια των συλλογικών κίνησεων αυτομείωσης σε σούπερ μάρκετ στην Κυψέλη και στην Καισαριανή τους τελευταίους μήνες, πραγματοποιείται άλλη μια απαιτώντας τη μείωση των τιμών κατά 20% σε όλα τα προϊόντα που έχουμε ανάγκη, για όλους όσους/ες/α επιθυμούν να αγωνιστούμε από κοινού σήμερα. Απαιτούμε να μας επιστραφεί ένα πολύ μικρό μέρος από τον λεηλατημένο μας μισθό, για να μπορέσουμε να απαλλοτριώσουμε όλα όσα στερούμαστε. Να αναγκάσουμε τα αφεντικά να κατεβάσουν τις τιμές μέσα από αδιαμεσολάβητους αγώνες. Να μη θυσιάσουμε τίποτα, να φτιάξουμε κοινότητες ζωής κ αγώνα ώστε να ικανοποιήσουμε τις πολλαπλές ανάγκες και επιθυμίες μας.
re/traverse
για την έξοδο από το κυνήγι της επιβίωσης
